şiddet güzeli – miss violence filmin özeti

Yapım: 2013 Yunanistan

IMDB Puanı: 7.1

Yönetmen: Alexandros Avranas

Oyuncular: Kostas Antalopoulos, Constantinos Athanasiades, Chloe Bolota

film 11. Yaş gününde intihar eden kız ile başlamaktadır. Asıl tuhaf olan ise kızın intiharından sonra başlıyor. Kızın ailesi intiharı sorgulamak yerine olanları unutma çabasındadır. Özellikle ailenin babası olayın unutulması ve hayatlarını kalan yerden devamı için aileyi zorlamaktadır.

Bu film kimileri tarafından otoriteye karşı bir baş kaldırış, kimilerine göre çocuk istismarını gündeme getiren bir filmdir. Bu yorumlar elbette doğrudur. Ancak ben farklı bir konudan baktım bu filme. Hangi konudan mı baktım? Algı yönetimi konusundan baktım. Öncelikle algı yönetimi tanımını yapalım.

Algı Yönetimi: Bireylerde istenilen davranışı elde etmek için onların kendilerine gelen mesajın kaynağın gerçekliğine inanmalarını sağlamayı amaçlamaktır. Algı yönetimi Uluslar Arası Halkla İlişkiler Dersimizin içinde geçen bir kavram. Biz bu derste Uluslar Arası Halkla İlişkiler başlığı altında işlemiştik.

Ancak ben bunu kişi başına indirgeyerek anlatmak istedim. Yani kişi kendini çevresine karşı nasıl algılatır. Ya da algılatmak ister.

Örneğin; anne babamıza karşı olan algı yönetimimiz farklıdır, arkadaşlarımıza karşı olan algı yönetimimiz farklıdır. Yani bu iki taraf bizi aynı şekilde algılamaz. Ya da biz onlara farklı algılatırız. Anne babamız bizi itaatkar, söz dinleyen kişi olarak algılarken arkadaşlarımız bizi asi, heyecanlı biri olarak algılayabilmektedir. Aslında bunun böyle olmasını biz istiyoruz. Yani farklı farklı kişilerin kafasında farklı bir biz varız. Çünkü onların algılarını biz yönetiyoruz.

İşte filme bakış açım tam da bu noktada başladı. Filmdeki evin reisi “baba” konumundaki kişi etrafındaki kişileri kendi hakkındaki düşüncelerini farklı farklı oluşturuyor. Aslında algı yönetimi yapıyor.

Ailedeki  “baba” algısı: Acımasız, dayak atan, o, olmadan ev halkının açlıktan öleceği düşüncesi hakim. Bunun böyle düşünülmesi tesadüf müdür.

Şimdi size filmdeki bir sahneyi anlatayım ve sahne üzerinde analiz yapalım. Filmde küçük kız babaya karşı baş kaldırır ve ona karşı gelir. Baba da hemen karşılığında kızı tokatlayarak cevap verir. Eve gittiğinde  bütün aile fertlerini toplar ve onların gözü önünde evde yiyecek, içecek ne varsa çöp poşetlerine doldurup çöpe atar. Böylece ailedeki herkes aç kalır belli bir süre. Daha sonra “baba” tekrar eve yiyecek içecek alır ve deyim yerindeyse aile halkı yemeklere saldırır. 

Aynı kişi “baba” dışarıda çocuklarıyla ilgilenen, eğitimine önem veren, hiç şiddet yanlısı olmayan bir kişi olarak tanınıyor. Çünkü çevresine davranışlarıyla bunu yansıtıyor. Yani onların algılarını da bu şekilde yönetiyor. Bu da demek oluyor ki karşımızdaki kişilerin  kafasındaki bizi istediğimiz gibi oluşturabiliriz bu da algının yönetilmesi oluyor.